Met hulp van oom Jan kreeg ik mijn ouders zo ver dat ze me van het internaat haalden en kwam ik terecht in een kosthuis met een schat van een hospita. Het voordeel van een kosthuis was uiteraard ook, dat ik meer mogelijkheden had om mijn vriendin Marijke te zien. Had ik al gezegd dat het een mooie tijd was?, Kon niet beter.  Maar goed ik kwam om de HBS af te maken en dat lukte eindelijk ook.  Maar wat nu? Mijn grootste wens was om piloot te worden en alhoewel mijn school papieren hiervoor voldoende waren werd ik toch niet toegelaten.  Reden: met mijn lengte van 203 cm paste ik niet in de les vliegtuigen. Dat was flink balen.

Mijn mooie droom viel helemaal aan duigen, dus werd het omschakelen naar plan B.  En dat werd de zeevaartschool. Er zat veel schippersbloed in onze familie, een opa, twee ooms waren mij al voor gegaan.

Het liefst zou ik naar de zeevaartschool in Groningen gaan om vlak bij Marijke te blijven, maar dat bleek geen goede optie. Leerlingen met HBS-B konden in Amsterdam een versneld programma afwerken, zodat ze in 1 jaar, ipv de gebruikelijke 2 jaar hun fel begeerde diploma konden halen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wonder boven wonder slaagde ik in één keer, wel is waar kantje boord.  Aangezien ik een studiebeurs van Shell Tankers had gekregen, was het duidelijk waar ik zou gaan varen.  Ik heb slechts 1 reis bij Shell Tankers gemaakt (zie verhaal over de Arca), maar die reis duurde wel in totaal 13 maanden.

De volgende stap was om mijn 3de stuurmansrang te halen en dat kon in Den Haag.  Ondertussen was ik weer vrijgezel en begon ik mij toch echt zorgen te maken of ik nog wel ooit aan de vrouw zou komen.  

Het papiertje werd gehaald en ben ik weer gaan varen, alleen niet meer bij Shell, maar bij diverse rederijen, waaronder ook een buitenlandse : Nordfriesche Reederei uit Duitsland.  In totaal heb ik nog 2 jaar gevaren, maar met lange tussenpozen aan de wal.

Het alleen zijn werd steeds een groter probleem,  ik besloot tot een carrière switch  met de nadruk op een walbaan.  Ik koos voor een opleiding aan de ATS (Autotechnische HTS) te Apeldoorn. De keuze was op deze opleiding gevallen, omdat ik had gelezen dat er in Apeldoorn diverse opleidingen waren voor verpleegsters  en kinderjuffrouwen,  dus er moest een groot reservoir aan vrouwelijk schoon rond lopen.  Vier maanden later kwam ik haar tegen en kon me de verdere opleiding gestolen worden

 

Mijn vriendin bleek de ware te zijn (we zijn al ruim

veertig jaar getrouwd) en had ik het gezien in Apeldoorn.

Via via had ik gehoord dat je ook privé een opleiding tot

piloot kon volgen en dan heb ik dan ook gedaan.

De opleiding was zowel in Rotterdam (praktijk vliegen)

als in Amsterdam (theorie).  In record tijd had ik mijn

vliegbrevet en kon ik gaan solliciteren.

Omdat er toch ook geld op de plank moest komen ben ik

tijdelijk weer gaan varen, als aflos stuurman.

wpbf41ee7c_0f.jpg

wp2ad138a0_0f.jpg

Foto Links:   Zeevaartschool

E klas, 1965/66

 

Foto Rechts: Appel op de binnenplaats, met rechts Kaatje

wpe4a57ff0_0f.jpg

Mijn Triumph Vitesse op de ATS

Verder

wp5533b116.gif